Kan tutar katresi gözlerinin.
Adını çalar elem, kızılında her sabah,
Cihana yansırken yüreğin.

Esaretin de düşler, yüzü dost öğretilerin.
Buklesin de tükenir ömür bir dem,
Acıya sürgün lalenin.

Nafile çığlıktır bilirsin,
Çizdiğin resimle, hüzündür yaşamın adı.


Okyanustan damladır göremediğin.
Zaptı zor kale misali hülyadır sükût-u hayal,
Suya yansırken gözlerin.

Prangasın da umutlar geceye misafir düşlerin.
Sabahın da çöl rüzgârıyla yitip giden,
Kuma kazınmış dizelerin.

Nihavent makamdır bilirsin,
Ahengiyle umuda özlemdir yaşamın adı.


Dağılır hüzün sisleri, içindesin geçmişin.
Yitik sevda kentin de yetim hatalar,
Barışın ezgisidir söylediğin.

Ezel ve ebedi tektir artık bildiğin.
Güz yaprağının terk-i diyarında,
Yeşile gebe gözlerin.

Yüreğindir sevdiğin bilirsin,
Aldığın nefesle huzurdur yaşamın adı.