Bütün bentleri yıkan.
Bütün barikatları aşan.
Özeleştiri yapmama mani olan bir kentti Ankara.






Önce sen kesildin.
Sonra gölgemi vurdular arkadan.
Beni aldattığın her dakikanın anısına.
Şubat’ın ortalarında yarıya iner içimdeki bayraklar.






Gecenin en soğuk saatinde sanırım.
Göğüs uçları dikleşir otobüs duraklarının.
Yerden bitme bir çocuk.
Çerden çöpten ayakları ve elleri.
Sana gelir ciğerlerinde karbondioksit.
Damdan düşer gibi düştüğümüz bir barın ortasına.






Bütün yüzler seni andırır.
Bütün yakalar kolalı.
Ayyaşlığıma sırnaşan bütün kadınlar maskeli.
Her sevgili sana benziyor bu şehirde.
Kafa kağıdında saklı anıların asimetrik tavırları.
Sadece bu sebepten yakabilirdim caddeleri ve kimlikleri.






Sen ana sütünden kesip bu aşkı.
Ve piç gibi bırakıp sabaha karşı bir serseriyi.
Kiralanmış bedenlerin deltasına uç şimdi.
Bu deli tutulmalarının destanını hiçbir kitap yazmaz.
Merak etme.