Hazan gelir gülersin, bahar gelir gülersin,
Senin yüzünde güller’ mi var çiçek verirsin,
Kokar durur seher vakti bahçeler çiçekten,
Yüzünde güllerin, söyle sen nasıl çiçeksin.

Gülümsedikçe, güller çıkar yanaklarında,
Seher gelince, rüzgâr gezer dudaklarında,
Öper de tınlamazsın, dudakların da kopsa,
Yüzünde güllerin, söyle sen nasıl çiçeksin.

Şukûfeler domurdukça, yüzlerin gülerdir,
Çiçeklenir domurçuk, gelen giden severdir,
Hazan da gelse, solmaz çiçeklerin nedendir,
Yüzünde güllerin, söyle sen nasıl çiçeksin.

Kokar teninde abher çiçek misin melek’ mi ?
Şaşar durur şu Yüksel, fasl_ adın gülen’ mi ?
Hazanda gelse solmaz çiçeklerin, neden ki,
Yüzünde güllerin, söyle sen nasıl çiçeksin.


( Mefâilün / Feûlün / Mefâilün / Feûlün )


A.Yüksel Şanlı er
02 Nisan 2010-04-02
Antalya


1-abher :nergis çiçeği
2-vasl :Mevsim
3-Şukûfe :çiçek ağacı,çiçek
4-Fasl :Mevsim