Sen gittin
Sensizlik kaldı
Ne acayip bir şey bu sensizlik
Biliyor musun?
Hani seninle, el ele dolaştığımız
O yollar, sokaklar
Çok yabancı şimdi bana
Sanki başka bir şehir
Başka bir ülke
Sanki kalmışım gurbette
Sen gittin, başımı eğip te
Sensizlik çok acayip bir şey
Sen gitmeden önce
Bir gün yirmi dört saatti
Şimdi
Yetmiş iki saate bindi
Hani alış veriş ettiğimiz market var ya
Önünden bile geçemiyorum
Senin sevdiğin şeyleri
Yiyip, içemiyorum
Biliyor musun?
Sensizlik öyle acayip bir şey
Bazen bir kâbus sanıyorum bu hayatı
Kendimi çimdiklesem de uyanamıyorum
Sen gittin
Sensizlik kaldı
Dayanamıyorum
Biliyor musun?
Elim kaç kere uzandı telefona
Boğazımda bin düğüm, konuşamıyorum
Elim defalarca, defalarca uzandı telefona
Numaranı çeviremiyorum
Sesini duyunca dayanamam
Dayanamam, ağlarım, diye korkuyorum
Ve sonra öğrendim ki
Zaten numaranı da değiştirmişsin
Bırakmadın ardında
Hiçbir şey kalmadı
Ne adresin, ne izin
Sen gittin, yoksun
Anladım ki, ben artık sensizim...


Gürsel İLERİ