son söz
Kaç zamandır yorgun gözlerim
Sevgilinin tebessümüne hasret bu yüreğim
Kapı pencere geleceği günü beklerim
Dön dön artık gel bitanem

Gözlerim kan çanağıdır
Kollarım asırlık bir çınar dalı
Yüreğim patlamaya hazır bir volkan
Hatırlamaz başka bir şeyi zaman
Yaşadığımız anıları, maziden kalan

En ağır çalışan işçi benim
Yirmi dört saat seni düşünürüm
Gün gün kahrolur eririm
Çürümeye yüz tutmuş şu bedenim

Üç ay yedi gün tüm ömrüm
Senden öncesi ve sonrası yok
Anlamsız ve kavramsız zaman
Boş gözler artık bana bakan

Anlamsız geliyor sensiz zaman
Yokluğundandır kahrolmam
Beni yüzüstü bırakmandandır
Hayattayken ölümü yaşamam

Sensiz söylemez bülbüller şarkısını
Yıldızlar kaybeder parlaklığını
Artık dönmende kapatmaz
Kalbime açtığın o kocaman yarayı

Arayamam seni soramam kimselere
Bıraktın beni kendi kendime
Elimi kolumu bağladın
Söylediğin o son sözle