38
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2414
Okunma

Bir gün bir tohum düştü dallardan
Toprağa karıştı
Yağan yağmur suladı toprağı
Çatladı tohum minicik bir fidan oldu
Baktı etrafına ne çok ağaçlar vardı
Aralarında o da büyüdü
Yağan yağmur ve doğan güneş ile
Estikçe rüzgar salındı nazlı
Aylar yıllar geçti
Genç fidan çok büyümüştü
Tazecik genç kız gibiydi
Büyük ağaçların arasında
Mutluydu mutlu büyüyordu
Dallarında kuşlar cıvıldaşıyor
Rüzgar estikçe yaprakları
Şarkılar söylüyordu
Neşe doluydu günleri
Ah az sürdü bu mutluluğu
Bir gün hain bir el kırılası bu eller
Bir kibrit attı
Yaktı ağaçları yaktı ormanı
Kızıldı ateşler göğe doğru yükseldi
Yanıyordu ağaçlar çaresiz
İçindeki canlılar bir feyat bir figan
Hepsi çaresiz hepsi umutsuz
Küçük fidanda anlamadı ne olduğunu
Yandı birden önce taze dalları
Şaşkın acı ile inledi alevler sarı verdi birden genç bedenini
Ağlamaya fırsatı bile olmadı
Dökemedi göz yaşlarını
Yandı yandı tüm orman
Ne olur yakmayalım o güzelim ormanları
Yakmayalım ne olur
AYŞE KARAN
Şiiri seslendiren kişinin isim yanlışlığından dolayı çok özür dilerim seslendiren Aldemir
5.0
100% (23)