Sivas Gazeli

‘Ben seni Kaf dağında bekliyorum’ de bir kez
Her yanım kan içinde yola revân olurum

Aşk denen o halkayı burnuma taktın ya sen
Bu saatten sonra ben Şeyhi Sânân olurum

Görsem de görmesem de ne iştir anlamadım
Zaten halim hal değil per perişan olurum

Seni bir hançer gibi ben sapladım kalbime
Şimdi çekip çıkarsam ölür ziyân olurum

Ne prensim ben öyle ne de beyaz atım var
Binerim tahta ata ve kahraman olurum

Belki de deliliktir benim bu benim yaptıklarım
Senden oldum, dert değil bu akıldan olurum

Korkağım ufak tefek bir adamım belki de
Tek seni gördüğüm an merdi meydan olurum

Yüreğime dağ gibi oturur da yokluğun
Ben başı duman duman yüreği kan olurum


Gözlerinde kendimi okuyunca elif- be….
La! Deyince sır kalmaz ayan beyan olurum

Bu yara kabuk tutmaz kanadıkça can gelir
Ne yaramı sararım ne ben pişman olurum

Ben Ali olmasam da sen benim Fatımamsın
Ağzından aruz çıksa ben hep dîvân olurum…
Umut Bulut