Saçların karayel gibi Efulya
Dökülmüş omuzlarına
Örtmüş çifte elmaslarını
Kapatmış pamuk sineni
Yüzündeki efsunlu gülüşünle
Öldürürsün denizcileri.

Kuyruğun nerede Efulya
Nasıl yüzersin böyle umarsızca
Örersin dantel gibi dalgaları
Bezelersin denizi
Sürüklersin ardınsıra
Kayıkları gemileri.


Ah denizin uslanmaz kızı
Ah mavinin arlanmaz kızı
Durulsun dalgalar biraz sükut dur
Geceleri kimin koynunda uyursun
kim söyler kulağına şarkılar
kiminle avunursun.


Bir gece geleyim usulca yanına
Aç kollarını sar beni doya doya
Saklanalım dalgalar arasında
Sabaha kadar koklaşalım
Konuşalım ama Güneş uyanmasın
Uyanırsa bizi kıskanmasın
Sustur şu geveze balıkları
Sakın ha kimse bizi duymasın


Aklımı başımdan aldın ah Efulya
Ah denizin arlanmaz kızı
Uslan biraz da halimden anlasana
Yakamozlar aydınlatsa yolumuzu
Hep seninle olsam sonsuzlukta
Ne olur bırakıp gitme beni
Sensiz yaşayamam bu dünyada
Yada al benide götür yanında

M.Neriman KOÇ
TRABZON