7
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1080
Okunma
kelimelerim var,
yerlerini bilip bir zaman
sahibine ulaşmamış
ağırlığınca bende kalıp,
yazık,
unutulacak amaçlarmış.
bana sorsanız
yorgundur zürafa
taşımaktan o boynu,
o boğazda neler düğümlenmez ki!..
kelimelerim de öyle
uzadı
uzadı
uzadı
boynumda
düğümlendi
dengesiz...
ne kadarı seninse
al işte,
duruyor upuzun
silindir boynumda.
istemezdim bir kalıp
özgürlüğü adım aldım,
sandım
çoğalan bi’şeydir
çocukluktan alışkanlık.
işte orda
yanıldım!
o zaman esas ben
tüm vebali boynumda
kelimesiz de kaldım...
5.0
100% (2)