Boşunaydı çabası.
Ortasına düşmüş gibi yangının,
Çığlık çığlıktı yaşananlar.
Şekli bozuk vakitsiz bir duyguydu.

Kendi kendini kandırmanın kahredici sıkıntılarında,
Büyüyordu yalnızlık.
Evet büyüyordu bir o kadar.
Sessizliğin ecesiydi,
Masalını dinletiyordu bize.
Birazdan düşünü görecektik ağırlaşan gözlerimizde,
Şekillenecekti anlamlar.
Ruhumuzun terörüydü bu.

İsyanlarımız buz tutmuş çığlar deviriyordu.
İşte göz göre göre oradaydın biliyorum,
İşte göz göre göre yok oluyordun.
Aslında hiç olmaktı bu, bir hiç,
Kavgasını dindiremedik nedense.
Sözler kurşunluyordu tümden sevgileri.

Keşke diyorum ,
Keşke konuşmasaydın.
Ölümüne var dediğin sevgiyi,
Dillendirmeseydin.
Uçurumunda beklemezdik son atlayışların çaresizliğinde.
Böylesine olmazdık.
Sen ötelerde bir yerde,
Ben her zamanki kelimelerde,
Olmazdık işte.

Başımda dönen bu çemberi,
Kırmak zamanıdır .
Sorgusuz sualsiz beklentisiz,
Ufukta uzayan kimsesiz yarınlar mıdır?

KATRE