Ayrılık ölümün başlangıcı değildir aslında.
Seni sınayan aşırı bir güçtür.
Ölüme direnmektir,
Onu gerçekten sevdiğini ispatlamaktır.
Farkında olmadan farklı bir kimliğe bürünürsün.
Yattığın aşk kokulu yatağın mezarınmış gibi gelir.
Geceleri ışıkları açmadan oturursun.
Teselliyi karanlıkta bulursun.
Kendini sessizliğe gömerek acını hafifletmek istersin.
Fakat beynin inadına gözlerinin önüne
O unutulmaz,hafızanın ve hayal hanenin
Çıkaramadığı ve orada ebediyen yaşayacak olan resmi getirir.
Kalbindeki tüm hatıralar gözlerinde canlanır.
Acı çeke çeke yaşamak aslında sana büyük bir zevk verir.
Aynı karşılıksız sevmek gibidir bu.
Buğulu gözlerin acıyla artan tutkuna şahit olur.
Duvarlar sırtını döneceğin tek yer olmuştur.
Attığın adımlar gittikçe dibe batmaktadır.
Kafanı kaldırıpta etrafına bakacak cesaretin yoktur.
Ölümü karşılamak istercesine yürürsün.
Zaman , gittikçe derinleşen yaranı iyice deşmektedir.
Rüzgar bir başka esmeye başlar,
Sanki hayallerini öldürmek isteyen bir cellad gibi.
Masumiyetin dudaklarında esir olmuştur.
Artık bir şeyler içip rahatlamak istersin.
Fakat bu seni iyice çekilmez bir hale sokar.
Sonra beynine ilk defa hükmedersin.
Ve kendi kendine sorular sorarsın
Cevabını vermek istemediğin.
Öyle büyük bir aşk yaşarsınki,
Gittikçe derinleşen yarana gülerek ve bilerek
Dayanılmaz bir zehir dökersin.
Sen şah damarını onun hayaliyle sararak
Onu öyle seversin.
Bir çıkış yolu ararsın.
Hayallerin bir yaprak gibi sallanmaya başlar.
İçinde filizlenen yeni bir şeyler vardır.
Kazandın mı yoksa kayıp mı ettin?
Bu soruyu cevapsız kalmak şartıyla sorarsın.
Artık hayatındaki büyük bir muammadan kurtulduğunu sanarsın.
Sonra yatağına tekrar yatarsın.
Yorganını iyice üstüne çekersin.
Herşey birden daha çok üstüne gelmeye başlar.
Acısını arttıran duygular boğar seni.
Gözlerinden titreyerek dökülen o ince yaşlar,
İntikamın ilacı olmuştur.
Yatağındaki o koku bitirir seni.
Bedenin hayalinle birlikte o yatakta kaybolmuştur.