Hüzün ateşlerini yaktın kavurdun, göğsümüzün üstünde
Hayâsız kahkahayla kirletip, tepinip edep dışı raks ettiniz
Girdin yüreğimizin gizlerinin orta girdabının da tam içine
Yıkıp viranlar ederekten, kökten çekip söküşte kaybettiniz.

Huzur duvarlarımıza, tümden arsızca gürültüyü boşalttınız
Tuttuğunuz güzellik ellerini, bir bir çekip kırışta yok ettiniz
Yüreğimize edepsizce yerleşip de, keyiflerle sallanıverdiniz
Susmadınız arlanışta utanmadınız, hayâsızlığı yüze kustunuz.

Bazen lider oldunuz kükrediniz, bazen halktan biri gibiydiniz
Gönlümüzün yönünü ters yüz edip de, temellinden yıktınız
Ruhumuzun tüm güzel değerlerini yaktınız yerle bir ettiniz
Kırdınız. Hak ümmetini, bölük pörçük edipte koyup gittiniz.

Önce doğulular-batılılar, sonra sağcılar- solcular yaptınız
Yetmedi Aleviler-Sünniler, laikler-laik olmayana soktunuz
Türk, Kürt, Laz, Alevi, Sünni deyişte kötü tohumu ektiniz
Soyadı verilirken dönmeler, Türk, Kürt, Müslüman oldular

Sokuldular ciğerimize, bizi ebediyen veya ezeli kör ettiler
Zamanları gelince, Türk’ün-Kürt’ün başına tek liderlerdiler
Tüm kilit noktalarına yerleşip, reziller başımıza dikildiler
Bre zalimler! Sizde hiç vefa duygusunu hiçte bilmezmişsiniz.

Siz bu güzelim milletin böğründe, kalleşliğizle hür büyüdünüz
Milletin soy’unu sop’unu, belirsizliğin içine neden yitersiniz
Soktun yüreğe arsızca, hayâsızlık, et’çiliği sürüp de biçtiniz
Dinsizliğinizin kötü tohumunu, imanımızın tam içine diktiniz.

Çok ulusluluğu topağımıza döküp, bölüşten yediniz bitirdiniz
Kilise çanlarıyla, minarelerimizin dibinde kızılca dinamittiniz
Ne doydunuz, ne kendinize yettiniz, rezilliği ekip terk ettiniz
Afrika da yoksulluk oluşta, açın midede kilerini de siz yediniz.

Irakta nükleer var dedin, arı, namusu, memleketi söktün
Filistin’de şer bayraklarını diktin, toprakları kapıp yuttun
Afganistan da. Taliban deyip, böğrüne kör hançeri soktun
Gazze de gül ve demokrasi deyip, vicdansız ölümler kustun.

Tümden dünyada. İslamiyet’in ocaklarına incirlerinizi diktiniz
Arlanıp uslanmadınız, gökyüzünü de ortadan delipde yırttınız
Yetmedi mevsimlerle birlikte, kendizide de kirlettip bozdunuz
Şeytanda kalmadı ortalarda, işsiz ve güçsüzlükte, ele oldu kul.

El insaf! Kötülük sizde çok bolda, insanlık sizde neden ki yoksul?

(23.03.2010)AZAP...