Ömür boyu şu dünyada, acı keder derdim ben,
Derde deva bulamayan, çilekeşin biriyim.
Dert küpü insanların, hep izini sürdüm ben,
Böyle yüke omuz veren, çilekeşin biriyim.

Derde deva olmak için, yanıp duran kor’um ben,
Sarp dağların tepesinde, erimeyen kar’ım ben,
Sevda çeken her gönülde, sanıyorum varım ben,
Böyle yüke omuz veren, çilekeşin biriyim.

Gece başka, gündüz başka, türlü hayaller kurdum,
Derde deva arar iken, bu bedeni çok yordum,
Şu gönlümün aşk tasında, yıllarca sevgi kardım,
Böyle yüke omuz veren, çilekeşin biriyim.

Ne dedimse her sözümün, arkasında durdum ben,
Acı veren kin nefretin, defterini dürdüm ben,
Yaşatmadım yalan sözü, can evimde vurdum ben,
Böyle yüke omuz veren, çilekeşin biriyim.

Yıllar yılı dert küpünün, oldum ben bir hamalı,
Deva olmaz şu dünyanın, üç beş kuruşluk malı,
Benim gönlüm darmadağın, kırk yerinden yamalı,
Böyle yüke omuz veren, çilekeşin biriyim.

Ali GÖZÜTOK
15. 08. 2009