KOCA ÇINAR
Büyük köklü bir cınar agacının altında tanımıştım seni
Dallarına beşik kurup sallardın beni cocuk misali
bıkmaz usanmaz yorulmak nedir bilmezdin
Ben ise sevinçten yüksege daha da yüksege diye bagırırdım
Korku nedir bilmez kötülükleri görmezden gelir dim.
Senin yanında
İlk o agacın altında öpmüştün beni
Utanmıştım gözlerinden kacırmıştım gözlerimi
Kalp atışlarım hızlandı titredim ne yapacagımı ne söyleyecegimi bilemedim
Sen ise,
Bak dedin;
Çınar agacı kardar uzun olacak aşkımızın ömrü,
Agacın üzerindeki kuş yuvaları kadar
mutlu,bir yuva kuracagız kuşlar kadar şen kuşlar kadar özgür olacaktık
derdin hep,
Bir kalp çizip adımızın baş harflerini kazımıştın cınar agacına,
Kör bir bıcakla,
bu cınar agacı yasadıkca aşkımızda yaşasın diye
Her gün buluşurduk o agacın altında birleşirdi kalplerimiz
adımızın baş harflerinin yazadıgı tarafta
Oturup hayaller kurardık gelecege dair mutlu mesut hayaller,
En masumhane en cocuksu yalanlarla kandırırdık bir birimizi,
Gündüzler bizimdi sen güneş ben yer yüzü ısıtırdın beni,
Gece olunca küserdik güneşle gece misali
Sen bir tarafı aydınlatırdın ben ise gece
Sanki hiç kavuşmayacak gibi ayrı dünyalara yol alırdık,
cınar agacının altından.
Bir gün yine o agacın altında ayrıldık
günlerden pazar
Mevsimlerden ayrılık ve hüzün mevsimi son bahar,
gündüzdü saat oniki
içimde taaa şuramda bir sızıı
Gözlerin gece kadar karanlık
Sözlerin kör bir bıcak gibi acı
Ayrılıgın sebebiyse bir başkası...
dedin sustun
O asırlık cınar agacı üstüme yıkılmıştı
Tüm mutlu mesut kuş yuvalarıyla beraber,
Kalbim durmuş,sen giderken ben ölmüştüm,