Aramızdaki mesafeden mi,
Yüzünü göremememden mi
Ya da en önemlisi sesinin yokluğundan mı
Bilmiyorum bir tuhaflık var benliğimde.

Daha düzenliyim.
Kalbimde ufak çarpıntılar şeklinde
Kendini gösteren "Sen" yoksun.
Daha mutluyum. Daha umursamazım.
Daha tepkisizim olanlara,
İnsanların yaptıklarına.

Sen yoksun ,ben daha iyiyim.
Çok iyiyim(!)
Seni tanımamış gibi,
Sen hiç olmamışsın gibi değilim.
Geçip gitmişsin benden,
Silmişsin kendini gibi.
Ama hani olur ya
Tahtada ne kadar silsen de
Kalır yazdıklarının izi,
Her siliste ayrı izler
İşte öyle izler bırakmış gibisin.

Ben daha mutlu, daha tecrübeli,
Senin varlığından daha temiz,
Yokluğundan daha kirli.

Sen...
Sahi sen nasılsın bugün?
Bugün değil
Her gün,
Her gece
Her sabah
Ben yokken..

Farkında mısın ?
Ne olursa olsun
Seni düşünemiyorum ki artık,
Benim dışımda kalan seni düşünemiyorum.
Mutlu ol, sev, çalış ..
Ben anlayamıyorum.
Bende olmayan seni bilmiyor,
Sende olmayan kendimi hazmedemiyorum.
Bu şehirde yoksun ya; Huzurluyum..
s.deniz