İpek şal üstünde ibrişim kuşak
Nasıl bayram eder bel Leyla Leyla
Alınlığa düşmüş bir altın başak
Şakıyor sevinçten dil Leyla Leyla

Şu benim gördüğüm kızgın güneş kum
Sönmek üzeredir şamdanım da mum
Çöl ile çayır da olur mu ? uyum
Bu çöl vaha olur Leyla gelende

Nasılda kapıldım aşk sellerine
Aşkını anlattım çöl güllerine
Bırakmış saçını sam yellerine
Bağlamış yüreğim tel Leyla Leyla

Geceler çok soğuk geceler ayaz
Ellerim havada ederim niyaz
Şu saçlarım benim neden mi beyaz
Bu kays ihya olur Leyla gelende

Ortada kalırım bulamam siper
Alıcı kuş,urban sevdamı kapar
Gelmek ister isem fırtına kopar
Bırakmaz yakamı çöl Leyla Leyla

Kızgın gün altında ağlar gezerim
Kanayan yüreğim dağlar gezerim
Hayalle gönlümü eğler gezerim
Sahra,mahya olur Leyla gelende

Lüzumsuz bu çölün insafı yoktur
Eğer yaşıyorsan sebebi Hâk’tır
Senin yüreğinin Leyla’sı tektir
Saçların okşayan el bayram eder

Gobi,Taklamakan,Sina fark etmez
Bu Leyla sevdası beni terk etmez
Seni mutluluğa ne/tsen gark etmez
Serap,hülya olur Leyla gelende

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz

ŞAL: 1. Genellikle Hindistan’da dokunan,
özel motifleri olan değerli bir yün kumaş
İBRİŞM: 1. Kalınca bükülmüş ipek iplik.
2. Bu iplikten yapılmış
VAHA: Çöllerde çoğu kez yüze çıkan
yer altı sularının yarattığı tarım veya yerleşme bölgesi.
ŞAMDAN:Mumluk
NİYAZ:Yalvarma,yakarma
URBAN:Çöl haramisi
SAHRA:Verimli olmayan kır, ova ve çöl.
MAHYA:Pazar,panayır.
GARK: 1 Mutluluk da boğulma. 2. Suya batırma.