O gün
O gün semadan
siperlere kurşun yağıyor
feryatlar geliyor kulaklara
kimi hurra
kimi Allah Allah diye bağrıyor
aha işte orada Osman çavuş
emret komutanım emret ölem diyor
çökmüş memedim dizlerinin üstüne
Türkün tarihine bir destan daha ekliyor
Kilitlenmiş hedefe
dikmiş gözlerini denize
çakmak çakmak bakıyor
bitince kurşunu tüfeğine
molada parlattığı
süngüsünü takıyor.
Bir oyana bir bu yana
susunca biran ölüm kusan silahlar
dökülüyor ortaya olanca günahlar
Mehmet’im bilmese de dilini
uzatıyor düşmana sevgi dolu elini
soruyor nerelisin
anlamamış olacak ki Anzak
ben bekarım ya sen evlimisin?
o an aklına geliyor
sümbül kokulu hatcesi
ve kucağında üç günlük zeyno bebesi
bir an döndü köyüne
hayal buya
uçsuz bucaksız çayırları,çayırda otlayan
kuzuları,al atını ve
sarı öküzünü gördü
bağırıyordu, hadce, Hadce kız
Ahmet’im kalkmadımı?
tarlaya geç kalıyoruz
hadce avludan
çatarak kaşlarını
dikkat et
dergibi oldu
bir taraftan’da
Anzak hiç durmadan
soruyor soruyordu
bir ara
he dedi Memet evliyim ya
içim yanıyor be arkadaş
diycektiki; Ahmedimi özledim
yaşlı anamı özledim
hepsi bir yana be en çok
hatcemi özledim
sözler düğümlendi boğazına
yutkundu yutkundu
elin anzagına neden
anlatsındıki
yinede içinden
bir ses anlat be memet
anlat diyoduki
top sesiyle kesilirken sohbet siperde
yiğit Ali toprağa düşmüş
kol,bacak her biri bir yerde
burası ÇANAKKALE
burada yol yoktur geçile
burada insan canavardan seçile
"Ölmek var dönmek yok diyordu"Atam
Boğazlar kızıl kan akıyor kan
nice canlar düştü toprağa
kimi orta yaşlı kimi ilkbaharında daha
kimi sağ kalırsa dönecek köyüne
kimi belki o gün çıkmaz sabaha
ama olsun dönüşü yok bu yolun
vatan sağ olsun
önemimi olur onun için
kopan bir bacağın bir kolun
can verdi bu savaşta
nice Ahmet Mehmetler
hür yaşasın Türkiye
öksüz kalmasın diye
kundağında bebekler
Yaşamak çok güzel
Hayat çok kısa
oyun çok uzun
ama hepsi bir perde
Burada olmasa Anneciğim kavuşuruz Mahşerde.
Ekrem MADENLİ
11/04/2000