5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1344
Okunma
Gücüm yetmedi benim, birden gelen ecele
Ahh! bir diyebilseydim ’beni bekle dur hele’
Dövünmeler boşuna, ağlamalar nafile
Gurbet başıma çöktü, babam habersiz gitti
Ellerimi koynumda, çaresiz bırakarak
Yüreğimi, bin yerden dağlayarak, yakarak
Dumanları tütmeyen ateşlere atarak
Meçhul yolculuğuna, sessiz-sedasız gitti
İsterdim ki, ömrümü onunla paylaşmayı
Hep diz dize,el ele, birlikte yaşlanmayı
Bir beyaz ata binip, terk etseydik dünyayı
Canımdan, can katmadan, dermansız-fersiz gitti
Hayat çıkmazlarında, kılavuzum olsa da
Ruhu yanı başımda hep, içimde kalsa da
Cennet de, ebediyen mekanını bulsa da
Tanrı’ ya sitemim var, zamansız-yersiz gitti
İbrahim Taşdemir
Cevap Yaz