Mart hiç bu kadar ağlamamıştı
Yiğitler mahsunlaştı birden
Dediler ki;Anadolu işkal olunacakmış
Kükredi Mehmetler
Vatan dediler
Vatan dediler
Yüreklerini birleştirdiler
Hepsi birer tomurcuktu
Dallarına kar yağdı birden
Soldu yaprakları
Ne büyük acıydı
´´Ana´´ ismini verdikleri;vatanı işkal edilecekti
Düştüler yollara gecenin bir yarısı
Yaşları on sekiz,on dokuz
Hepsi ana kuzusu daha
Kiminin adı Mehmet kiminin ki Ali
Kimi Urfalı,kimi İstanbullu,kimi Diyarbakırlı
Ama;yüreklerin birleştiği yer aynı
Çanakkale Çanakkale diye inliyor kalpleri
İlk gece hepsi şehit oldu
Kalanlar ise yaralı
Sinekler,böcekler toplandı yaralarına
İlaç yok,doktor yok
Ağlıyor fidanlar kopmuş bacaklarına
Kimi dua ediyor,kimi kuran okuyor
Birazdan şehit olacaklarını biliyorlar
Ama;dillerinde tek bir söz
´´Vatan sağolsun´´
´´Vatan sağolsun´´
Bütün kinini kusuyor haçlı zihniyeti
Ateşe boğuyor anadoluyu
Düşen her bomba binlerce Mehmet´i öldürüyor
Mehmet yere düşüyor
Mübarek kanı toprağa değiyor
Tohum oluyor toprağa
Anaların gözyaşları suluyor bedenlerini
Her Mehmet kızararak can veriyor
Çanakkale gül açıyor
Çanakkalede gül oluyor Mehmet
Sırtlarında bir milletin davası
Bağırıyor yaşlılar
Gün namus günüdür,uyan Anadolu!!!
Mehmet aç
Mehmet yetim
Mehmet susuz
Göğsünde kat kat imanla baş koyuyor haçlıya
Dayan Mehmet´im diyor insanlık
Mehmet direniyor
Kanının son damlasına kadar direniyor
Yer gök Mehmet için dua ediyor
Dünya bir destana şahit oluyor
Türk´ün vatanseverliği diyor bu savaşa bütün kainat
Tüm makberler Mehmet´e dar geliyor
Hz.Muhammet´in ismi dillerde
Cephe;evliya,sahabe kaynıyor
Hz.Hamza savaşıyor conk bayırında
Sultan Alparslan ak kefeni ile gelmiş
Bir yiğit bağırıyor tükenen umutlara
´´Durun gitmeyin,ben size ölmeyi emrediyorum´´ diyor
Her yer Mustafa oluyor o esnada
Çanakkale Kemale eriyor
Atatürk geliyor atıyla
Üzerinde eski bir ünüforma
Altında cılız bir at
Aç ama;şerefli bir miğde ile geliyor
Şahlanıyor Türk milleti
Allah!!! Allah!!! nidaları inletiyor gök yüzünü
Bir yiğit doğuyor şehitlerin içinden
Çelimsiz bir genç
Seyit benim ismim diyor
On başıyım ben
Türk askeriyim ben diyor
Bir milletin namusunu omuzluyor
Boğaza gömüyor tüm dünyayı
Yeşilleniyor birden umutlar
Gözyaşları suluyor şehitleri
Gül bahçesi oluyor anadolu
Mehmet çanakkalede açan gül oluyor
Geçilemiyor çanakkale
Dünya tarihine bir söz yazıyorlar
´´Çanakkale geçilmez´´
Geldikleri gibi gidiyor haçlı beslemeleri
Yorgun düştü bir millet
Gencecik bedenler toprak oldu
Ölmedi ama;o yiğitler
Kimi; Bakara suresi oldu
Kimi;Maide
Allah katına çıktılar göğüslerinde ki mermilerle
Anaları evlatsız kaldı
Sevdikleri yarsız
Analar ağlamadı,bükmediler boyunlarını
´´Vatan sağolsun´´ dediler
Sevdiklerinin dillerine ise bir türkü dolandı
´´ Hey on beşli on beşli tokat yolları taşlı...´´
Gömdüler o temiz sevdalarını naftalin kokan sandıklarına
Mavi yazma bağladılar bir ömür
Mehmet:

Kanıyla suladı bu aziz vatanı
Kefensiz yattı kara toprağın bağrına
Vatanını kimseye vermedi
Bir isim bıraktı ateşin ortasına
Türk,Türk,Türk dedi
Yandı gencecik yüreği vatan aşkıyla
Ağladı yağmur oldu
Ardından tohum oldu
Usulca ´´ Mehmet´in ´´ alnı yere değdi
Gül gibi açtı Çanakkalede...


´´ Çanakkale geçilmez,Türk´e kefen biçilmez...´´


MEHMET ÖZMEN ( 18.3.2010 )