Kim bilebilir ki!!
Belki bu kadar sevmezdik
Uzaktanda olsa seyretmeseydik birbirimizi
Kanayan acılarım gibi dur
Kabuk bağlayan yara gibi dur
Gitmekle ,kalmak ve kanmak arasında dur
Ne senin suçun ....
Ne de benim ayrılık, bitti bitiyor derken
Son noktayı koymadan dur ,dur ki dinle
Mutlak sevgi azalması var içinde
Avuçlarının arasında sımsıkı tut beni
Bir kum tanesi olup.....
Sen sıktıkça ben akıp yerle yeksan olacağım
Bir anda hayal olacağım senin gözünde
Gergin halatlarlada bağlansak hayata
Şehvetli dudaklarda dindirsek susuzluğu
Bana aitsin,iliklerime kadar hissederim seni
Doğruları,yanlışları unuttum....
İlkelerimi unuttum zeytin tanesi gözlerinde
Kurtulmak isterken kendinden ......
Bedeninle çakıldın olduğun yere
Şimdi olmak istediğin yerdesin
Belkide geniş kumluk bir alanda
Sıcak yakıcak terli bedenini
İçine işleyecek haykıracaksın var gücünle
Unutmadım ,unutamam evemize sensiz dönüşlerimi
Sesin hala odalarda çınlıyor....
Her şey bıraktığın gibi dokunmadım
Lekesiz ,tertemiz seni bekliyor.....
Solgun kağıttaki fotografın başımın ucunda hala
Ağzında benli suçlamalar dolu....
Öp acıyan yerlerimi dinsin bu kanayan yara



YAZAN:KADER OYUNCUSU
18/03/2010
saat:16:35