Hele bir düşün de, söyle kardeş.
Bu cennet vatanda yaşayıp da;
“Çanakkale içinde vurdular beni.
Ölmeden mezara koydular beni”
Türküsünü dinleyince, var mı içi yanmayan?
Çanakkale; milletimin en büyük zafer öyküsü,
Çanakkale; bir hürriyet ülküsü,
Çanakkale; bir şahadet türküsüdür.
Onun için Çanakkale’yi anlatmaya, kelimeler yetmez.
Tüm dünya bilsin ki,
Bin Rambo, bir Seyit etmez..

Ne adı belliydi, ne de sanı düşmanın.
Birbirine benzemiyordu,
Ne hiç birinin dili, ne de rengi.
Görülmedi tarihte, bu cengin dengi.
Anamın gözü yaşla dolsun,
Eşim dul, çocuklarım yetim kalsın
Ama vatansız kalmasınlar diye.
Ecdadım, öleceğini adı gibi bilerek,
İmanlı göğsünü gere gere,
Gitti ölüme güle güle.
Tüm dünya gördü ki,
Beşikten mezara kadar bu millet neferdir.
Her savaşta, mutlak muzafferdir.
Bilsinler ki,
Canıyla satın alır cenneti şehit.
Hiçbir şehit cehenneme gitmez.
Bin Coni birleşse, bir Mehmet etmez.

Mustafa EROL
18 Mart 2010