0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1151
Okunma
benim de uykum gelirdi küçükken,
erkenden yatardım çıkmazdım odamdan,
alışmıştım belki erken yatmaya,
uyku bastırırdı gözlerimi, açamazdım...
belkide ozman ufaktım herşey basitti ozamanlar,
hayatın farkında değildim, zorluklarının.
küçükken bakardım göge gözlerim dönerdi maviye..
büyüdükçe olgunlaşıyor insan büyüyor,
hayal dünyasından çıkıyor, gerçek hayata..
ama hayaller insan oğlunu bırakmıyor,
hep kafamın içinde ele geçiremediğim hayaller..
hayat bana oyunlar oynuyor, uyutmuyor,
uykumda bile rahat bırakmıyor...
uyutmuycak biliyorum,
hayat bana oyun oynarken uyuyamam..
oyunlar sahte??
zaten gerçek oyunların sonu ölümdür..
ölen ben olmamki yine,
acı çeken ben olurum........
