soyunuyorum
kadife damarlı yapraklardan
gözlerimde tortusu var hazanın
bakışlar buz kesiyor ırmağımda
yeşil yosunlar sarıyorum çile iplerine
başımdan yüksek dağlar dökülür
bulutların nemi kalır döşümde
yüreğimden teget geçer cemreler


çırpısız ayak uçlarım
dipsiz sunaklara gömülüyor gelgitler
her kertikte sızısı var yaraların
acısını alıyor toprak Ana
göğsünde büyütüyor damarlarımı
ninnisinden uyanıyor börtü böcek
taze menekşeler sarıyor dizlerime
kokusundan mest oluyor karınca


ille de şarkısı var kuşların
çırpındıkça dökülüyor sinekler
baldan tatlı arıların telaşı
kumrular aşka yelkenler açtı
bazen erken düşüyor cemreler
çiçekler üşüyor yaprağında
erikler çağla döktü dibine
sırıtıyor soğuk ter döken güneş


cemreler düşer yüreğime her bahar kimi şarab çalar mahsenimizden kimi de
kursağından ekmek atar kuşlara bense başımda dertli bulutlar toprağa sararım
ıslak lale gülüşlerini bir turnanın kanadında ısınır yürek aşklarım kimsesiz

15.02.2010