Kibirle kabarmışsın, ey “hayaller sultanı”
Gücün yetmez nefsine, fethedersin dünyanı
Aynaya bak bir hele önce kendini tanı
Elinde tahta kılıç, bineğin kargıdan at
Fanidir deni dünya, üç beş günlük saltanat

Sanırsın her bir şeye gücün yeter, yaparsın
Kendin ilahlar yapıp sen onlara taparsın
Böylece maazallah doğru yoldan saparsın
Uçurmaz seni asla taktığın altın kanat
Fanidir deni dünya, üç beş günlük saltanat

Böyle gelmiş bu düzen sanma böyle gidecek
Hak ne ki takdir etmiş, elbet zûhur edecek
“Sultan-ı hayalistan!”, Hayallerin yitecek
Gel sarılma dünyaya, meşru ecele inat
Fanidir deni dünya, üç beş günlük saltanat

Bak durmadan dönüyor pembeye çalan küre
Pembe küre döndükçe, elbet bitecek süre
Hele şöyle bir düşün, ne sığdırdın ömüre
Bir varmışta bir yokmuş, arpa boyuymuş hayat…
Fanidir deni dünya, üç beş günlük saltanat

Hepsi boş hepsi hayal dünyalık emellerin
Bina durmaz üstünde çürümüş temellerin
İşe yarayan ancak ihlâslı amellerin
Sultan olsan kaç yazar, fani dünyada hey hat!
Fanidir deni dünya, üç beş günlük saltanat
Mutlu sona ulaşmak, kavuşmak asıl sanat

Kadir Çetin 01.11.2009 İZMİR