Değerli dostlarım bu şiirin benim ile bir alakası yok fakat,benimde yaşadıklarım bundan aşağı değildi.Tesadüfen şiirlerime yorum yazan bir arkadışımızla,yoğun ilgisinden dolayı kendisiyle iletişip kurdum.Muhabett esnasındada,biraz dertleştik.sohbet koyulaştıkçada,dertler ortaya dökülmeye başladı.
Ben sustum o anlattı hayatını bana.Ben nefessiz kaldım o kadar çileyi bu çağda bir insana nasıl yaşatılır,nasıl reva görülür hemde en sevdiklerinden.
Aklım hafzalam almadı.Çok etkilendim bu dramın karşısında,dayanamadım gayri ihtiyari bu şiirmi o bahsi geçen kardeşimize yazdım O gece.
Bu şiirde yazılanların kelimesi kelimesine yaşanmış,eksiği yok fazlası vardı fakat buraya yazmaya,daha fazla acıtasyona meydan vermek istemedim.
Bunu edebiyat sayfasında bir şair arkadaşımızın hayat hikayesidir.

İşte dostlarım ahval bu,bu minval üzere.Bu asırda bir kadına bunu reva gören bir koca.Bunlara göz yuman evlatlara ne demek gerekir bilmiyorum.?
Böyle bir ülkede yaşamaktnda üzülerek söylüyorumki,utanç duyuyorum.
Bunuda laf olsun diye söylemiyorum.
O güzel kardeşimizede allahtan sabırlıklar,hayatında acıların bitmesini dilerim...

Sahi şunu belirtmeyide kendime bir insanlık görevi olarak şiarımdır.Bu ülkede Devlet kavramı,hak,hukuk,insan hakları savunucuları, duymazlarmı acaba.?Yetkili mercilere mutlaka bu olay intikal ettirilmiş,fakat nasıl bir adalettirki,bu insanı hala aynı çatı altında yaşamaya mecbur ediyorlar.Geceleri kapısını kilitleyerek yatıyor.Bu şerefsiz adamla aynı evde.Böyle bir adalet sistemi nerede var acaba.
MALAYTA CUMHURİYET SAVCILARI bu drama daha fazla seyirci kalmayın allah aşkına..
Aslında daha yazılacak o kadar hikayesi varki,romanlarda bile rastlamak mükün değil.
UTAN EY TÜRKİYE UTAN...
PARAN VE DAYIN VARSA ADALET VAR.AKSİ HALDE SÜRÜN.....