Seni de uzattılar musalla taşına,
Sıcak suya yandım, demedin Efe Dayı.
Muhtaç olmadan yaşadın kendi başına,
Götürdüler durun, demedin Efe Dayı.

Hazırlık yapıyordun soğuk mezarına,
Kavuştun sen kardeşlerin, anan, babana,
Yardım ederdin kapıda ki garibana,
Bırakıp gittik, seslenmedin Efe Dayı.

Okumadığın sözleri gerçek görünce,
Günah, sevap hepsi tamam getirilince,
Sevdiklerini yanında göremeyince,
Söyleyebiliyor mu diller Efe Dayı?

Seni doyurmayanlar ağladı giderken,
Yapmacık belli gözyaşlarını silerken,
Boğuşurlar bıraktığın malı bölerken,
Fayda etti mi dualarım Efe Dayı?

Soydular anadan üryan kaldın çorapsız,
Bir çorabı çok gördü dostların hayırsız,
Kalmadı çevremizde yaşayan ayıpsız,
Geldi düşmanlar, tükürmedin Efe Dayı.

Okuyorlarmış duayı yoldan geçerken,
Çok sıkıntı çekmiştin onları beslerken,
Haberi yoktu kimsenin sen gecelerken,
Üşür, yak sobayı demezdin Efe Dayı.

Duyuldu acı haberin herkes toplandı,
Sevenlerin kalbine hançerler saplandı,
O ıssız yatağınız hemen hazırlandı,
Kapattık, örtmeyin demedin Efe Dayı.

16/05/2006

dursun yeşil