1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1096
Okunma
Geceler
Issız, sevdasız, davasız
Yalnız geceler
Alacakaranlığın ortasında
Kara kalem bir slüet
Gölgesi bile düşmez
Sokağı aydınlatan lambalara
Kaldırımları yalar
Kundura sesleri
Kalabalıkları bile ürkütür
Bir nara
Düz yürüyemeyen ayyaş
Yan bakan arar
Sabaha kadar açık işkembeciler
Menüsüz misafir ağarlar
Şehrin sokaklarında
Bitmez hiç telaş
Siren sesleri
Kovalar birbirlerini
Ah Geceler
Pusu kurar
Günahlar, isyanlar, hüsranlar
Umutsuz geceler.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz