5
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1226
Okunma
Tarih devrildi
ve ben altında kaldım enkazın
İsa’dan uzaklaşarak
yaşlanan yılların
Şemsiyesi altında ıslandım.
Zaman geçti diyarımdan
Ben geçemedim yardan
Adını haykırabildiğim anlarda
İsmine tutuklu kaldım.
Resmedemediğim yüzünü,
Takvimlerden çaldım.
Hikaye o ki, bildiklerimi
Belirsizliklere bilerek kardım.
An belirdi, zaman değişti,
Değişmeyen tek sen vardın.
Umudumu da şuurumu da
Tek celsede boşadım.
Tarih oldu, nabızsız duvarımda
Saatler asışım.
Hep bu yüzden işte:
Postumu katrana serişim
Gözlerini akrep,
Yelkovanı kalbim bilişim.
Senden geçmek yok ki,
Olsun sana varışım.
Naz ÇAKIR
Cevap Yaz