GEL DE
Bir ceylan misali ürkek ve titrek beklersin
Avına kenetlenmiş bir aslan gibi seni seyrederim
Sana sahip olacakmış gibi sinerim.
En ufak bir dalgınlığında alıp götürecekmiş gibi
Sen benim yaşama umudum, yaşam kaynağım
Sen olmasan ben nasıl yaşarım.

Her yeni bir güne başladığımda seni arar gözlerim
Bir yerlere saklandığını, aslında beni oradan gözlediğini bilirim.
Neden kaçıyorsun benden böyle neden ?
Her zaman beni gözleyip dururken bu kaçış neden ?
Anlıyorum aslında bir şeyleri, taş değil ya yüreğim anlıyorum.
Uzaktan bakıp beni her gördüğünde, başını çevirip koşarak gitmeleri fark ediyorum.
Peşinden koşuyor sana yetişmek istiyorum, ama yetişemiyorum.

Korkma artık benden, kaçma
Zarar vermem aslan gibi sana
Gitme artık gitme, her ne kadar aslan gibi korkunç ve sert olsamda
Yüreğim ceylan gibi yumuşak ve mert gitme.
Senden öğrendim her şeyi, sen öğrettin bana
Tüm güzellikleri, sevgiyi sende gördüm.
Artık her şeyimi geride bıraktım sana geliyorum.
Bir ceylan misali ürkek ve korkarak geliyorum.
Kapından çevirme beni, bir şans ver bana
O narin elini uzat gel de
Bende seni bekliyordum gel de...

(=’MUHAMMER ALTUN’=)