Yaşam denizinde yüzerken ben.
Geçmişin karanlığında boğuluyorum.
Aynalar söylemesede yüzümün içini.
Yansıtmasada kalbimin ateşini.
Bulutlarım gizlesede gözyaşlarımı.
Parlayan yıldız kadar aydınlık olsada gözlerim.
Yarımı bulamadığımın sarhoşuğuyla.
Yaralı geminin yavaş yavaş batışı misali zamana gömülüyorum.

Dev bir çınar ağacıyım toprağa bağlanmış.
Yaşam kasırgalarıyla dökülüyor yapraklarım tek tek.
Kopuyor dallarım etrafa savrularak.
İçimdeki duygularımdır savrulurcasına kopup giden zamanda.

Geçmiş köklerim güç sunmuyor bana.
Yolculuklar içinde sallanıyorum ortada.
Aydınlık ışıklı günlerim kaldı geride.
Karamsarlık içinde yürürken yok olma yolunda.

Söylüyor beynim.
Dinlemiyor kalbim.
Etraf aydınlık bak yarına.
Göreceksin güzel günler ufukta.
İsteklerin oluşacak sonunda.
Karanlığın dağılacak bağrında.
Işıktan ışıklar yayılacak karamsarlığı delen hızla.
Dik yürüyeceksin etrafın suskun olsada.

AKILLI.H.
27şubat20010