Hz. Adem: İnsanlığın büyük Babası, Havva Annemizin kocası
Tövbeyle rahmete kavuşmaktı ilk peygamberin çabası

Nice günahları, şirki saklıyordu iblisin abası
İki bin yıl sürdü Nebide Firdevs hasretinin sancısı


Hz. Şit: Temiz bin şehir kurdu,(Hz.) Adem’in oğlu hem de halifesi
Adem safvetullah Muhammet (sav) habibullah der ailesi


Hz. İdris: Çokça okuyan çokça yazan odur terzilere pir olan
Çeşitli ilmi kitaplarıyla geleceğe rehber olan


Hz. Nuh : İlk marangoz pir büyük denizci ve ilk geminin mucidi
Şükredendi, su yükseltilince önünde eğildi cudi
Ulül Azma peygamberlikse, ellisinde tebliğ edildi
Tam dokuz yüz elli yıl, imanıyla hep helalinden yedi


Hz. Hud: Kıtlık da akıllarını başa getirmedi ad kavminin
Sekiz gün sürdü afetle cezası, yerde her bir caninin


Hz. Salih: Yokluk açlık sır gelince, semudlu taştan deve istedi
Süt içip kestiler, ödler patladı, sayhayla yer titredi


Hz. Zülkarneyn: İbrahim’in (sav) devrinde yareni hakan hem de talebesi
Hızır (as) yoldaş, asya ve de Avrupa da duyulurdu sesi


Hz. İbrahim (sav): Halilul rahmandır putların, zalimin akıllı düşmanı
Daha çocuk yaşta iken arayarak buldu yaradanı
Kabul etti rahman ve rahim o mübareğin duasını
İki cihanın serveriyle dünyaya yaydı davasını


Hz. Lut: İnanmadı sedumun tüm halkı şuursuzca azgınlaştı
Bir gece vakti gökten başlarına yağan sadece taştı


Hz. İsmail: Halilullah oğludur atamız sabreden zebihatullah
Babayla Kabeyi yeniden yaptı razıdır ondan Allah


Hz. İshak: Babası yüz küsur, annesi ise tam da doksan yaşında
Vazifesiyse tebliğdir, hakka yürüdü yüz altmışında

Hz. Yakup: Ama gözleriyle iki büklüm, dertlere hep sabredendi
Allah’a yalvarıp günahları kaime af ettirendi



Hz. Yusuf: Kıskançlık horlanma ve iftira kuyulardan zindanlara
Güzelliği can yaktı, bollukla hükümdar oldu Mısır’a


Hz. Eyup: Yokluk yara bere birde yitik aman Allah zor imtihan
Kazanan o yenilense şeytan, Rabbim bağışladı bol ihsan



Hz. Şuayp: Hiç biri inanmadılar Nebi’ye Meyden ve Edyen halkı
Meydan okuyup davet de ettiler azap için hakkı


Hz. Musa: Nilin üstünde gider bir sepet anaya dendi sen sabret
Tur-i sinadan bir ses dedi insanları dine davet et
Art da firavun önde deniz, Yarab sen bu müşkili hallet
Deniz yarıldı, geçti Resul son an firavun umdu medet


Hz. Harun: Vekil oldu nebi kardeşine birlikte ettiler zikir
Rabbim önce çağırdı, hazırmış turda misk kokulu kabir


Hz. Hızır: İlimli Salih kul, Yaradan’ın yerdeki daim neferi
Hayırla şerri ayrıştırmaktır çıktığı her bir seferi


Hz. İlyas: Davetler eyledi insanlarını uymak için Tevrat’a
Rivayet olunur ki binip gitti kızıl kanat bir ata


Hz. Zülkifl: Nasiplidir kısmetli hem de rahmete bol erenlerdendi
Kuvvetli hem de basiretli peygamber şam illerindendi


Hz. Davut: Calutun sonu talutludan geldi genç Davut’un eliyle
Okudu Zebur’u halkına gür, güzel mi güzel sesiyle
Zırhı kuşandı, Melik oldu halkına Kudüs’ün fethiyle
Hakkı tebliğ etti o, Neb’i atası Musa’nın iziyle


Hz. Süleyman: Muhteşem saraylardadır yenilmeyen adil bir komutan
Orduları itaatli cinlerden ve sadık insanlardan


Hz. Yunus: Yüz bin Ninovalıdan inandı ona sadece çift kişi
Balık karnında peygamber yalvardı hayra ulaştı işi


Hz. Lokman: Hikmetli hakim yavrusuna yazdı, etti vasiyetname
Efsaneleşti sözlerini sahiplendi bilumum amme


Hz. Üzeyir: Rahman için çalıştı da imanıyla öylece de yaşadı
Sapkın dilinde yakıştırılanlarsa kuru iftiraydı


Hz. Zekeriya: Teslim olandı, itibarlı, Meryem ananın bir yakını
Sapkın zalimlerce şehit edildi, hak için aktı kanı


Hz. Yahya: Çocuk yaşta hikmet sahibi, iki kitabın da hatibi
Övülüp korunan namaz, oruç ve zekatlı dine tabi


Hz. İsa: Yaratılışı bir mucizedir Adem’ e (as) nasılda benzer
Daha beşikteyken ibretliktir, insanlara hakkı söyler
Allah’tan Muhammed Mustafa’nın (sav) ümmetliğini diler
Miraçta selam vermiş Efendimiz’ e o göklerde gezer


Hz.: Sa’ya ve Irmıya daha nice ismi zikredilmeyenler
Şüphesiz vardı her zaman insana doğru yol gösterenler


Hz. Muhammed Mustafa (sav): Yüreklerde, gönüllerde, lal olan dillerde el emindir
Yerde ki son peygamber tüm cihana evvellerden o ilktir
Gönlümüzün sultanı Efendimiz iki cihan serveridir
Cümle yaratılmış içinde yaratanın tek habibidir

Müjdeleyenler haklı çıktı, geldi, şereflendi fil yılı
Saygıyı görür hala, milyonlarda ondan kalan tek kılı
Dürüst, en şerefli insanı Hatice anamız sevdalı
Çünkü o en güzeldir dosdoğru ve en güzel ahlaklı

Hira da Resule oku dendi Yaratanının adıyla
Sapkınlardan gizlendi ilk zamanlar birkaç inananıyla
Safa tepesinde ise tebliğ etti hakkı hoş sedasıyla
Hicret etti inananlar Peygamberin kutlu davasıyla

Sevr de kör oldu, düşman en son en büyük mucizedir Kur’an
Medine’de açık kucaklar yoktu mümine karşı duran
Yapılırken hak için savaş sevgiydi mümin de bulunan
Tebliğ ettin Ya Resulullah bizdik ahirde seni duyan

Yalvarıp haktan sözler alıp ta söz vermiştin ümmetine
Eğer uyar isek ne mutlu bizlere senin sünnetine
Yanar iken yürekler kor olup, gül kokulum hasretine
Bırakma Tuğrul’u ne olur cümlesiyle kendi nefsine.