BİLİR MİSİN kaç geceler yalnızlığın uğultusuyla boğuştumu,
Her gecenin bitiminde omuzlarında uyanışlarımın hasretini,
BİLİR MİSİN fırtınalı denizlerin hezayanında gözlerimi kaybedişlerimi,
Masmavi gökyüzünün altında siyah bulutların beni hapsedişini,

BİLİR MİSİN boş parkların soğuk salıncaklarında seni arayışlarımı,
Adını her anışımda dudaklarının arasında hapis kalışlarımı,
BİLİR MİSİN artık her gün batımını gözlerim yaşlı izlediğimi
Senli günleri anlattığım ıslak caddelerdeki çaresizliğimi,

BİLİR MİSİN senden sonra kor olmuş alevleri yarama melhem bildiğimi,
Sen hiç yaşadın mı bilir misin seni kaybetmenin canımı ne kadar yaktığını,
BİLİR MİSİN her gece sensizliğin hayaletini koynuma alıp uyuduğumu,
Her köşe başında üstüme gelen duvarlara seni anlatışımı,

BİLİR MİSİN be insafsız sen yokken yaşadığım can çekişlerimi,
Bitmeyen yolunu ve o yolda şimdi sensiz ıslanışlarımı,
BİLİR MİSİN dört mevsimi hiçe sayıp belli belirsiz günlerini kabullenişlerimi,
Her bahar dalında açan çiçeğimi umutsuzca ölüme terkedişlerimi...

BİLİR MİSİN senin tek bir seslenişine annemin ninnilerini yok sayışımı,
Bana verdiklerinle avunurken şimdi sana verdiklerimle boğuluşlarımı,
BİLİR MİSİN sen; dalgaların kayaya, çiçeğin güneşe olan aşkını,
Varlığınla yokluğun arasındaki ince çizgiden düşerken dizlerimin kanayışını...

BİLİR MİSİN ihanetle bakan gözlerinde umarsızca titreyişlerimi
Küçüçük dünyada senin o kocaman yüreğine sığamayışlarımı
BİLİR MİSİN taşıyamayacağım hasretin yüküyle yokuşta yalnız kalışlarımı
Ellerin vurgun, gözlerin uçsuz bucaksız karanlık şimdi
Bişey daha...
BİLİR MİSİN be yalancı; verem gibi tutuklu kaldığım varlığından kurtulayım diye azraile yalvarışımı...