ellerimde bir iplik gözlerimi baglıyorum
tüm ayıplanmışlarıma inat
ve pretesto ediyorum kendimi
ayakları ile sevgiliye gelenler
zamanında bacagından asılanları kınıyorum
boynunuzu verseydiniz ya
ellerimde bir bant
gözlerimi bantlıyorum

elimde bir poşet
yüregimi rafa kaldırıyorum
artık yürek sızlamalarım yok
tren vagonuna taşatmalarımız yok artık
bir sünger çekiyorum sevilmişlerimize,sevilenimize
kaçkuruşluk yüreginle nekadarlık sevdin diye

karton kalplerle sevda anlatıp
üzerişne uygun şarkılar yazmalar
daglarında resmini çizselerdide
leylalara hediye eyleselerdi
peki üzerine kım ne yazardı sevda adına
kaçkuruşluk kartona ne yazardın..
kuruşu gözüne gelirmiydi

gözlerimi bantladım senı görmenin bedeli
ayaklarımı betonlaıp denıze attılar benı
gözün görmedigini ayak gidipde neylesin
kulaklarımı sesine kör ettiler
ben gibilere mecnun derlermiş
mecnun leylası varsa yeter yoksa yaşayıpda neylesin

çize bilirmisin resmimi hislerimi
anlattıklarımı yazabilirmisin
ve misillemelerimi tanımlaya bilirmisin
alıntı sevdaları pretesto ediyor ve kendimi kefenliyorum
ben bir nesneden başka neyi ifade ediyorum