Şeffaf hatıralar sisler içinde
El sallarken kader, kayboluyorlar
Ağustos ayında kışlar içinde
Kalbimde dağ olmuş buz kırıyorlar

Bir masal anlatsam dinlermisiniz
Masaldan gerçeği seçermisiniz
Ben yalan konuşsam siz yermisiniz?
Gerçek yazacaksan hep yaz diyorlar

Anarşi hortlamış seksen öncesi
Kalmamış kimsenin can güvencesi
Darbeyle masada Mehmedin sesi
Baktıkça yüzlere haz veriyorlar

Bölücü pezevenk, kapmış kılıcı
Ters giydirmiş şeytanlara pabucu
Kanayan her kalbin bizdedir ucu
Bir de yaralara tuz basıyorlar

Sağcı, solcu diye bölünmüş yurdum
Birleşmek diyene damgayı vurdum
“Satılmış” diyerek nutuk savurdum
Başıma geleni az biliyorlar

Düğmeye basıldı oldu darbeler
Kesildi nefesler, söndü hevesler
Vatandaşım sindi, tuttu köşeler
Bunlar vatandaşı kaz biliyorlar

Bindikçe sırtına geçimin yükü
Çok zor verir oldu en kolay hükmü
Her yapılan zulme boynunu büktü
Koyunlara dönse naz biliyorlar

Ne yürüyüş kaldı, ne de itiraz
Sustu, sindi gitti çıkmadı maraz
Her gün gıdım gıdım yoldular biraz
Perişan hallere saz çalıyorlar

Şekere zam gelir, sokak almazdı
Mutfakta tabaklar, yemek almazdı
Boykot olur kimse bir şey almazdı
Tencere delindi, toz alıyorlar

“Benzinin litresi olacak dolar
Endeksli dünyaya böyle fiyatlar..”
Şimdiki fiyatla üç kere katlar
Vatandaş yandıkça köz veriyorlar…

O günden bu güne ne’miz kaldı ki
Elde ve avuçta zaten yoktu ki
Bize bu nifakı kimler soktu ki
Eğri büğrü yolu düz görüyorlar

Sanki ruhlar terk etti bedenleri
Kabullenir olduk, her bir şeyleri
Her yıl azaltarak, tüm bireyleri
Yavaşça dünyadan vaz cayıyorlar

Gençliği sokaktan alıp ofise
Sanki çokmuş gibi gömdü bilgiye
Bilgisayar ona büyük hediye
Çet leşip, metleşip haz alıyorlar…

Yine söz uzadı, sayfayı aştı
Tek bir tuşla dünyaları dolaştı
Akıl dibe vurdu, dimağlar şaştı
Biraz yavaşla da, hep yaz diyorlar…

15.11.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara