106
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
3603
Okunma

Çığlıklarım bozarken gecenin bekaretini
Mecalsiz savrulurdu bedenim.
Yarınlara ertelediğim yokluğuna denkti
Gözümde konuşlanan matem bulutları.
Ben sende demlenip hasretine yanarken,
Yadigar kaldı gönlüme sapladığın kör mızrak…
İçime çöreklenirken yılların acısı
Kasveti dert dolardı uykularımın.
Duvarların yoktu dili…
Ne sorduysam sen kadar sustular.
Dudağına teyellenmişti sahte gülüşün.
Bakışların eritirken varlığımı,
Yokluğun zonkluyordu beynimde.
Hediyesi ayrılık olan bu aşk
Vuslata ramak kala,,, tutar dal koymadı her ikimize de…
Kimsesizliğin eşiğinde kalakaldık.
O kadar çoktuk ki…
Bir o kadar da yok..!
Ölümle kalım arasıydı seni başka kollarda düşünmek.
Bir rüzgar itimiydi dünya, uçurumun kenarında.
Sol yanım ‘Sen’ derken,
kopardı kızılca kıyametler…
Ey Yar..!
Ölüm çalmış kapımı umurumda mı ?
Elinden olacaksa razıyım…
Ama koyma beni bir başıma.
Dışarısı yangın yeri…
Dışarısı cehennem.
Senden yoksun hayatı hiç istemedim ki…
Siir: Hasret
Siir Düzenleme ve Yorum: Mümin DÜZENLİ
5.0
100% (52)