Hep derdin sevgili

ayrılık zaman kolluyor derdin inanmazdım
demek en güzel an şimdi yaşadığımızdır
sımsıkı sarıl bana tenimde sen
sabaha kim bilir ya var ya yokuz
o halde dokun bana canımda sen
gözlerimin baktığı her yerdesin
sevgili ne olur yanımda kal...
ama biliyorum ki
bir gün sende gidecek ve beni unutacaksın
belki de mutluluğu
mülteci olduğun yüreklerde bulacaksın...
bak sen gibi
ağır bir mihman bekliyor denizler o ki mülteci
git biricik aşkım dönüp bakma ardına
ben yokluğunla başa çıkar
sensizliğime de alışırım
yaralarımı çok çabuk saramasam da
kanaya, kanaya uyuturum
seni her andığında
gönlümü yalancı şarkılarla şiirlerle avuturum
Bilirim yar mülteciler
konakladıkları yüreklere sessiz,zararsız göç ederler
tek sevgidir alacakları ve de diledikleri
başka da bir şey istemezler
hayatın kendilerine adil olmadığını bilirler
buna rağmen susarlar
hani diyorum verebilsek o sevgiyi
böylesine deliler gibi sevenin o mülteciya
sığınma alması da kaçınılmaz olurdu ya
biz bunu da başaramadık seninle
ya şimdi Nike sandı mı kendini o söyle
Mutlu / mu /sun ?