Neredesin şimdi nereye gittin
Bir zaman şurada var idin Dayo
Kavil böyle miydi niye böyl’ettin
Yüreklerde ateş kor idin Dayo

Elinde curası dilinde Kur’an
Üstümüze koptu fırtına boran
İkrarına sadık kadimi duran
Dosta gül düşmana har idin Dayo

Sevmedi hem kavimin kardaşın
Olmadı hayatta bir tek yoldaşın
Kapandı ışığın battı güneşin
Kavim akrabada hor idin Dayo

Rakipler karşında yutardı dilin
Kerbela çölüne inlerdi telin
Sayılıp hatırın öpülüp elin
Kazımlı içinde bir idin Dayo

Zaman mı tükenmiş dolmuş vadesi
Anamın gardaşı bir tek edesi
Yedi boy Çepni’nin piri Dedesi
Cemiyet sahibi pir idin Dayo

Daima gerçeği söylerdi sözü
Piripak yüreği tertemiz özü
Işığa bezenmiş çehresi yüzü
Şu fani dünyada nur idin Dayo

Darda kalmışlara car idin Dayo
İlimler şehrinde şar idin Dayo
Olmadı zararın kar idin Dayo
Çiğleri pişiren nar idin Dayo

Başında bacısı biricik kızı
Ağlaşır torunlar sabah yıldızı
Koydun yüreklere derin bir sızı
Ahde vefa sadık yar idin Dayo

Gele gele geldik yolun sonuna
Haber edin bir tek civan oğluna
İki bin sekizde Martın onuna
Çıkıp yola Hakk’a yürüdün Dayo

Dedesultan sözüm sana hatıra
Nice yazsam sığmaz üç beş satıra
Mülk Sahibi nur içinde yatıra
Yüce dağ başında kar idin Dayo

Abidin DEDE
19 NİSAN 2008