Hangi yanım deliler gibi koşar sana bilmem,bilmekte istemem
Hangi yarım hayatın mavi dalgalarında,bir kum tanesinin yarısında
Kaç heceye bölünür yaşam,ya da kaç hece bütünleştirir ki beni sana bilmem,
Öğrenilen bir çok iyi şeyi unuttum,bir çok yazılan iyi şeyler de silindi hafızamdan
Ölmez sandığım beyin hücrelerim gözler önünde toplu intihar eyleminde,
Bilmem ki daha ne çok acı kalır bugünden bakınca geriye….

Terk edip bıraktık ardımızda pazarın o mahsum neşesini,vapurun siren sesini
İstanbul un öte yarısında uzatınca gülü o vakit sevdim Anadolu çingenesini
Senle beyazları sevdim gözlerinin kirpiğine değince o en mahsum kar tanesi
Ne çok anlatsam seni,o kadar çok yarım kalır kelimeler anlatmaya,
Ayak seslerimde terk edilmiş umutlar,bileklerimde başlangıçların isyan izleri
Her şeyi bilirde bu yürek,bir sensizliği bilmem,bilmem de zaten ötesini…

Sen inandın diye inandım olmaz sandığım imkansız bir çok delice fikre,
Bir yağmur damlası değsin diye avuçlarıma saatlerce yalvardım göklere,
Firari gecelerim oldu,her türlü cefayı derdi kanatırcasına yazdım tenime,
Odamın bütün duvarları hasretin kokarken akıttım göz yaşlarımı içime,
İz sürerken insanlar peşim sıra,her an seni düşünerek dokundum hayaline,
Böyle acılar hayatımda ilk olmasa da hiç aldırmadım severken böyle delice…

Aşk olur olmaz şeyler ister,aşk aslında hep imkansız olanı seçer,
Yaşantımın en heyecan verici gerçeği idi adını bilmediğim avucunda ki çiçekler
Rüzgarın saçlarına değişiydi oturduğum yerden beni sana sürükleyen,
Dudaklarına dokunduğum o vakit anladım çöl fırtınasında susamak neymiş
Nefesin nefesime her değdiğinde hissettim dağların özgürlük mücadelesini,
Adını andığım o ilk andan beri bilmem ne ateşin kül edişini,ne de söneceğini…