Öyle zaman olur ki öfke olur isyanım
Benim gibi düsünen hiç kimseyi bulamam
Muhabbet tellalına kapılıp her bir yanım
Şu dilimin lal olup bittiği an bulamam


Etrafımda insanlar sohbet ederken bile
Yalnızlık çöker iner ruhumla gelir dile
Tadına hiç varamam her bir sey olur çile
Ahvalimi anlayıp sallanan çan bulamam


Gün olup boğusurum ruhumda kar boranla
Çağlasamda nafile beyhude bir soranla
Evlat bile el olur onu artık sen anla
Canımdan ayırdığım bir tane kan bulamam


Gönlümdeki sevgime testi misali dolup
Yaren sinemde deyip hüsranlar bir bir solup
Beni bende arayıp içimde ki ben olup
Yürekteki sevdamı vermeye can bulamam


Gönlümün yaylasından koca kervan geçerken
Acele etmeyerek dostlarımı seçerken
Ekmekle soğan yeyip bir de ayran içerken
Beraber dinlenmeye uygun bir han bulamam


Üzüntum dile gelmiş heybemde sitem çoktur
Gaflet , haset ve zillet işim onlarla yoktur
Yaşıyorsam bunları benlik minnete toktur
Haklı olan davama kimseyi yan bulamam.



Nezahat YILDIZ KAYA

Şiirime güzel yorumuyla renk katan Sevgili Mustafa Zorla’ya tesekkur ederim.