1892-1937 Cavad Ahunzade’leme

“Benim sevdiğim kız dünya güzeli
ona bu dünyada eş yaranmamış
duydumki, gönlünü felek bozalı
sırmalı telleri hiç taranmamış”

...Dağları kar olmuş güzelim leylim
bağları har olmuş güzelim leylim
feryadı zar olmuş güzelim leylim
duyam dedim duyamadım ah

“Kırık dala konmuş dün yavru bir kuş
ondan haber vardı gözüm yaşardı
gel zavallı kalbim sorma ne olmuş
sorma ki, sevdiğin kimlere vardı”

Dilleri lal idi güzelim leylim
yanağı al idi güzelim leylim
dudağı bal idi güzelim leylim
tadam dedim tadamadım ah

Ağlamayı bilmiş gülmez sevdiğim
akar gözyaşları silmez sevdiğim
ona yandığımı bilmez sevdiğim
varam dedim varamadım ah

Kaderi taş olmuş güzelim leylim
çıbanı baş olmuş güzelim leylim
gözleri yaş dolmuş güzelim leylim
silem dedim silemedim ah

bir halden bilmeze varmış diyorlar
sahipsiz kimsesiz kalmış diyorlar
yarasına diken sarmış diyorlar
aram dedim aramadım ah

Dağlar geçit vermez dumandan, kardan
bir umut kalmadı yazdan, bahardan
ayrı düştüm ceylan gözlü o yardan
saram dedim varamadım ah