Ne dildir bu dil ayça, hep figanla hâl eder
Deniz gözlüm hele bak şu kararan bahtıma
Sabırla yıkanıp da,figen’le hemhâl eder
Terk etti beni şansım hiç güler mi ahtıma

Alıştım gökçe çiçek ataş düştü özüme
Hicran yarasıdır bu hiç kolay kapanır mı ?
Aramızda mesafe az geliyor gözüme
Vuslat varsa sonunda hiç aşık usanır mı ?

Hasret merdivenini bak nasıl çıkıyorum
Merdivenin sonunda sana ulaşacağım
Ayrılık surlarını kökünden yıkıyorum
Bil ki kalan ömrümü sende yaşayacağım

O bağın kıymetini bağban olmayan bilmez
O Bağban ki sevecen gönül ehli olmalı
Kış olan o dağlar ki herkeslere eğilmez
Sevdim dediğin güzel yüzü mâhlı olmalı

Zamanı bağlamalı durmalı şu saatler
Hüznünü silmeliyim sevdalının gözünden
Sevgimiz ihya olsun defolsun nedametler
Sevgi kuşu konmalı gülmeli en azından

Sözlerinde ustasın sevda üzre hastasın
Büyülü gözlerinle bakma bana manalı
Hani sen o bağbanda bir gülsün ve destesin
Kays’ı aratmaz yürek sana yandı yanalı

Bu Lüzumsuz aşıktır hem de gülün alına
Her gün aynı limanda bekliyor yollarını
Çekecektir sevdanı yazılmışsa alına
Ya sabırla bekliyor açtı bak kollarını

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz

Ayça:Hilâl
Figen :Yaralayan, kıran, düşüren.
Mâh: Ay parçası, sevgili