1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1248
Okunma
şiiri yazarken François Truffaut’nun Jules ve Jim filminden çok ilham aldım.Zaten satırlardada ona gönderme yaptım.fil i okurken elife olan aşkımın bir fil kadar büyük ve ortada olduğunu düşünürseniz sevinirim.Elif şiirde hem bir objedir hemde insan..
Uzun bir patikadan geçtik bisikletlerimizle
Jules ve Jim gibi aydınlandım dudaklarına bakıp
Aydınlandım güneş kıskandı güzelliğini.
Kulağından çenene inen zarif çizgi;
Seninim dedi.ama gözlerin uzak dur benden
Günahkarsın küsmüş sana çiçekler bu yüzden
Ihlamur çiçeği,alazlanmış yürek çiçeği bir file dolusu
elif çiçeği
Ah seni düşündükçe kırıldı düşümün pelikülü
Elifim,aşk morfinim,tatlı ruhum
Günahkarım öpmek istedim saçlarının altındaki enseni
Neler vermezdim tutmak için bir kez ellerini
Akşınım,alatavım müebbet aşığınım
Ah rüyamda bile bir Elif gülümsemedi.
Bir file esir olmuş benim Elif’im
Tüm elif şiirlerimde şimdi.
2OO8 Saimekadın
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz