yağmur siler bütün izleri,
geriye sadece bıraktığın
hayalin kalır..

ıslak bir türkü tutturmuşum,
ayrılığın kekremsi tadı dudaklarımda..
boş gözlerle bakıyorum şimdi,
aynadaki hazin yansımama..
karanlığı yırtarcasına haykırıyorum,
kalemime ’sus’ veren bu acınası halime,
çözümler üretmeye çalışıyorum,
beni koyup bir başıma
apansız gidişine..
ve hala
çözülmeyi bekleyen bulmacalar var masamda..


bir veda havası esiyor dışarıda,
üşüyorum.
tir tir titriyor hücrelerim..
ismini kazığıdım sokaklar,
kayıyor ayaklarımın altından birer birer,
düşüyorum,
dizlerim kanıyor.
düşlüyorum,
yüreğim kanıyor.
gece uzadıkça uzuyor..
beni sorarsan,
ben hala üşüyorum..


o kadar çok eskittin ki beni,
tarihler öncesini yaşıyorum sanki..
önce;
kerem oluyorum,
yana yana sana varıyorum.
mecnun oluyorum sonra,
uçsuz bucaksız çöllerde kayboluyorum.
ne kadar aşk varsa
iz bırakmış hayatta
yaşıyorum..
yaşlanıyorum..


yağmur siler bütün izleri,
geriye sadece
bir eski anı kalır..