Ey İlahi; balyoz kayaya vursun
Kan ağlasın, yaş yerine baş düşsün
Haram tohum ekmiş tarlada dursun
Kök tutmasın bir yerine beş düşsün

Zılgıt yemiş her tımarda anası
Ki bu yüzden asi olmuş danası
Her mevsimin ateşine yanası
Şu kıptinin kısmetine şaş düşsün

Ey ilahi; deme ki sen diledin
Deme ki kalbura koydun eledin
Şu nankörün, şu inkârcı veledin
Elden ekmek kaşığından aş düşsün

Ey ilahi; ilim ile dolmamış
Kelek kalmış, ayaz vurmuş olmamış
Kof kabağın aklı, neyi kalmamış
Arkasına bir ızbandut keş düşsün

’Hak’ diyerek Hak’kı vuran özlerin
Yalan, yanlış, şirret akan sözlerin
Hakikate eğri bakan gözlerin
Birinden kan diğerinden yaş düşsün

Ey ilahi; Gül-ü Zişan aşkına
Habibe sunduğun nişan aşkına
Şu zaman aşkına, şu an aşkına
Şu zıpırın kel başına taş düşsün

Ey ilahi; Bir niyazım var şimdi
Zırva dana tanımıyor ar şimdi
Şeytan artık şu kıptiye yar şimdi
Bu sıralar Azraile iş düşsün

Zülfikar Yapar Kaleli