1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1760
Okunma
Geceye takılmıştı ağaç dalları
Doğarken gün
Kızıl bir kanat gibiydi şafak
Eski madalyonlar gibi değerini kaybetmiş
Bir gelincik çiçeğine nispet edercesine
Yükseliyor haykırışları
Uçmaya kalkışan direnişlerde
Su yüzeyinde beliren iki ışık
Yan yana
Duyuları ve düşünceleri alıp götüren
Baharı andıran çayır gibi yeşil
Suyum ben
Hayallerin taş duvarları
Örülürken etrafımda
Kirpik fısıltıları değiyor kulaklarıma
Düş oldum kapını çalan gölgelerin dansında
--Diye sesleniyor zaman--
Kum tanesi gibi
Kırılan dalgaları duyuyorum
Siste yürümek ne tuhaf
Savrulunca anlarsınız anca
Rüzgârın gücünü
Değince yalnızlığa şubat ayazı
Silinip gidelim..
Aşk, artık sönmüş bir lamba…
2010..
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz