Gemiler ve Çocukluğum

Gemiler ve Çocukluğum


Atılır halatlar, çekilir merdivenler.
Ayrılır rıhtımdan sallanırken
Hasret kokan beyaz mendiller.
Yola koyulur gece yarısı,
Kadeşler, Bandırmalar, Gemlikler.
Ben yolcusuyum her gece.

Yük ambarında geçerde hayatının,
Unutulmaz en güzel anları.
Vakti geldiğinde o an bir sihirbaz edasıyla,
Kurulurdu, en alasından sofralar.
Başlardı, tanı tanıma karşılıklı ikramlar.

Sırt sırta, omuz omuza imişsin,
Ne önemi var Kadeş’in yük ambarında.
Sabaha kadar sürecek
Kurulan dostluklar.


Çocukluğumun yolcu gemileriydi.
Kadeş, Bandırma, Gemlik, Ayvalık

21/02/2010/Pazar
Tuğrul Ahmet Pekel

Cocuklugu yad eden guzel dizeler
hani guzel bir yemek yenir de damakta tat birakir ya
yada gezilen bir yer ani kalir hafizalarimizda belki ilk merhabalar
yada elvedalar yuregimizin en derin yerlerinde bir yerde suskun oturur taki biz yad edene kadar
o anda yine en diri haliyle cikiverir
oylesi guzel olmus dizeleriniz cocuklugun damak tadi ellerinize saglik tebrik ediyorum saygilarimla