Sana sevgimi anlattıkça uzak durdun benden
Ben sana aşk dedikçe sen dur dedin
Oysa oysa ben gerçekten büyük bir aşkla seviyordum seni
Bu yüzden içimdeki aşk fısıltılarını durdurmam mümkün değildi

Sana söylemeden duramazdımki
Sevgi sözcüklerini ama sen anlamadın hayata dair
Ne varsa paylaşmak istedim seninle
Güleceksek birlikte ağlayacaksak birlikte olmalıydı

Önümüze aşkımızın ışığını alıp bizim için aydınlattığı yolda yürümeliydik
Ancak aşk böyle yaşanırdı ama sen yaşamadın
Herkesin ayrı bir dünyası vardı biliyordum
Ama aşk ayrı dünyaları bir arada toplayıp

Yeni bir dünya yaratmak değilmiydi
Yaratılan o dünyada kimsenin benliğini kaybetmeden
Ortak tutkuları duyguları yaşaması değilmiydi aşk
Türlü çatışmaya rağmen bir küçük gülümseyiş

Sıcacık bir bakış unutmak değilmiydi
Yaşanan tüm kızgınlıkları ama sen unutmadın
Ben seni kaybetme duygusunu taşırdım içimde
İncineceksin diye sana dokunmaya korkardım

Yokluğunu düşünmenin verdiği sıkıntıyla uykusuz geceler geçirirdim
Sabah seni gördüğümde sanki saatlerdir
Uyuyormuşum gibi enerjiyle dolardım
Kıpır kıpır olurdun içim tarifi imkansız

Bir heyecan bir yürek kıpırtısıyla sarılırdım sana ama sen sarılmadın
Bir tohumdun sen yüreğime ektiğim
Kanımın akışıyla sulardım seni sevdamın ateşiyle ısıtırdım
Büyüyecek bir filiz olacak rengarenk çiçekler açacaktın ama açmadın

Şimdi yorgun yüreğim bunca çabaya rağmen
O mutluluk gülüşünü yüzünde göremediği içi yorgun
Cesaretsizliğinle umursamazlığınla aşka burun kıvırmanla
Yorgun bu yüzden daha fazla taşıyamayacak seni

Daha fazla yaşamayacak bu umutsuz aşkı
Yüreğim seni zorda olsa bu aşkın en zayıf halkası seçti ................:)