Ah be Çetin
Kederli günlerimde kader arkadaşım,gerçekçi Çetin
Biz tan yeri ağırırken
Çehresi kararmış,hüzünlü bulutlara mum yakmıştık.

Bir vücut,bir gövde,ve bir baş,aynı ses
Aydınlıklara ulaşmak için,karanlıkları koştuk
Bazen bir köy kıraathanesinde
Bazen gündoğdu meydanında
Zaman zaman çocuğu vurulmuş anaların yanında
yarınları kokladık.

Ah be Çetin,kardeş çetin,sırdaş çetin
Bundan böyle korkulu düşler görüyorum galiba
Hani sen.o karabasanları hiç sevmezdin dostum.

Tüm değerler törpülendi,yok edildi,kokuştu
Etik kurallar meyhane masalarında
Kurtlar vadisini oynadılar çetin
Hani biz Anadoluyduk,Anadolu kokuyorduk
Kalemler buharlaştı,neden yok olduk.

Sen bodrum meyhanelerinde,Musolini kokan
Neo nazilerin şerefine kadeh kaldıran
Ojeli ellere,rujlu dudaklara,başkaldırırdın
Bana Mustafa Kemal’leri,Maraşal Tito’ları,
Vietnamdan hoşimin’i anlatın derdin
Mazlumun yüreğine su serperdin.
Biz incir ağacına,ebe gömecine
Memleket hasretine,şiirler yazarken
Sen hep göz bebeklerimde gülümserdin
Paslanmış pırangalara mıhladılar gülen yüzleri.
Ateşsiz yandık,güneşsizkavrulduk,
Temmuzda üşüdük.

Bak Anadolunun kuytu karanlıklarında
Yorgun bir çınar
Bu çınar vasiyet sahibini arar
Bu çınar kalemine susamıştır
Yanar,yanar,yanar
Yarınlara boy vermiş koskoca cüssesinde
Sararmış yapraklarda kuvay-ı Milliye destanı var.

Biz Anadolu’yduk Anadolu kokuyorduk
Neden üşüdük Çetin.
Kalemler buharlaştı,değerlerim kokuştu
Galiba,kara kara düş görüyorum Çetin
Biz neden üşüdük Çetin
Biz neden üşüdük Çetin

Mehmet Güven