Ait olan tüm zerreleri
Aynalara yansıtır o meşhur liman
Düşlerin son perdesi ise
Yitirilmiş anların rolü peşinde

Ekin tarlaları içinde
Hüzünlüydü yeşili yansıtan gizem
Acemi bir kelebeğin
Yanlış baharda doğması gibi

İpeksi sezgilerin hislerle kaynaştığı
Yaşanmışlığı çağrıştıran
Düşsel dokunulmazlık çalınıyor

Hiç ıslık çalan hatıra gördünüz mü?

İçimize gömdüğümüz
Yalnızlık
Bilinç aktarımına dokunan
İlham veren estetik gibi

Her korkunun telâşe günlüğü
Tanımsız duyguları sararken
Sen hey!
Kendi yönünü arayan imgem
Yıllarca gökyüzüne sarılan sarmaşık gibisin
Dokunursun yüreğime

Anı çıkmaz sokağının!
Çırpınası dalgayla hayat bulur hücreleri
Unutur ki
Kar gibi Erimiş
Boyadığı Deniz kabukları

Titrek ve de yalın halini
Dumanlı bir meçhule teslim ederken
Bir selvinaz edasıyla
Uçmaya hazırlanıyor kanatları

Denge içinde yol alan zamansızlık
Dönerken değirmen misali
Yarınlara salkım salkım yine düşer
Anıların Hüzün bilmecesi


20010..