AFFETBENİ EY AŞK! (mecburi veda!!!)

Affet beni
Ey AŞK!
Ne olur affet
Yanlış anlama...
Seni hak ettiğin kadar da sevebilirdim ama
Kursağında dizili yalnızlıkların
Biri de ben olmak
Nesneleşmiş olan ruhunda
Boğulmak istemiyorum...

Affet beni ey AŞK!
Artık ne diyebilirim?
İnsana dair olmayan
Öyle çok şey yükledilerki sırtıma
Seni kendimde
Kendimi sende
Nasıl bulabilirim?


Bu kadar bulanık(!) bir suda
Ne kadar derine dalabilirim?..
Yaşamda rengi olamayana
Kendimi nasıl sunabilirim?...

Affet beni ey AŞK!
Şu benim asi ruhum böyle emretti
Tıpkı diğerleri gibi
Kendinle barışık olmadığın zamanda
Ve ummadığın bir anda senide terketti...
Çünkü o
Sende sana ait olmayanı
Senden önce farketti.

Kimin neye,
Ne kadar sahip olacağını
Nerede başlayıp,
Nerede duracağını

Yani
İsyanımı kandırmanın
Kendini kandırmak kadar
Kolay olamayacağını
Senden vazgeçerek
Yine sana öğretti...

Affet beni Ey Aşk!
Ne olur affet


(mecburen) Yangınımda köz bitti
Dilimdeki söz bitti
Kalbimdeki öz...!!!
Bitti.

(nyzn)